W wilczej norze przychodzą na świat trzy szczeniaki. Jeden z nich, o kłopotliwym imieniu Ambaras, jest mniejszy i słabszy od braci z watahy. Ma też dwie skrzętnie skrywane tajemnice..
Chwytająca za serce opowieść o przyjaźni, bohaterstwie, odwiecznym strachu ludzi przed wilkami oraz wilków przed ludźmi, a także o tym, jak mądra współpraca wilka z człowiekiem może ocalić wilcze i ludzkie życie. To również niezwykła bajka o byciu innym i o niespodziewanej szansie, jaka się dzięki temu pojawia.
Ambaras to wilczy „odmieniec” – słabe i wrażliwe szczenię wśród superwilczych wilków. Nie dość krzepki i muskularny, mały wilczek ma jednak rzadki dar dedukcji i bystry łepek pomocny w trudnych sytuacjach. Jego leśne przyjaźnie z dzikiem Niuchem i orzesznicą Łupinką także okażą się zbawienne w tarapatach. Jest w tej bezpretensjonalnej historii empatia i szacunek dla dzikiej przyrody. Czytając książkę, można odnieść wrażenie, że Tomek (autor) i Ela (ilustratorka) spędzili rok w sąsiedztwie wilczej nory, przebrani za mech i jagodowy krzak. Wnikliwie i z czułością sportretowali wilczą rodzinę. Nie oszczędzili przy tym najgroźniejszego drapieżnika w lesie – myśliwego. Prosta historia o wilku – małym detektywie uczłowiecza dzikie zwierzęta, ale nie zamienia ich w bajkowe przytulanki. Wilcza natura zostaje uszanowana, prawdopodobieństwo potraktowane z respektem, a ilustracje zachwycają.
Joanna Olech
Tomek Samojlik tak snuje narrację, że niepostrzeżenie krok po kroku, łapa za łapą, stajemy się członkami watahy, o której coraz więcej wiemy i którą coraz bardziej kochamy. Ot, przytrafiła nam się nowa wilcza rodzina, a to możliwe jest tylko w książkach. Bardzo dobrych książkach. Takich jak ta. Bo to właśnie z niej dowiesz się, że jesteś wyjątkowy i że w życiu zawsze warto zawalczyć o to, by pozostać sobą. Tak jak Ambaras, mały wilczek o wielkim sercu, który swoje wady potrafił zamienić w zalety. Dołącz do nas. Wataha wszystkich pomieści. Ja już do niej należę.
Katarzyna Stoparczyk
Wszystkim się wydaje, że w naturze tylko twardziele mogą przetrwać. To nie do końca prawda. I dlatego historia wilka Ambarasa, którą wam serdecznie polecam, mogła się wydarzyć naprawdę.
Adam Wajrak
